Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 186/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Prudniku z 2015-11-18

Sygn. akt III RC 186/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Prudniku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Loreta Juchniewicz

Protokolant: Michał Romaniuk

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2015 roku w Prudniku

na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniego A. S. (1) zast. przez A. K. (1)

przeciwko M. S. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  Zasądza od pozwanego M. S. (1) na rzecz małoletniego powoda A. S. (1) alimenty w kwocie po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki dziecka A. K. (1), poczynając od dnia 06.08.2015 roku, do dnia 15-go każdego następującego po sobie miesiąca z góry
z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Prudniku z dnia 09.10.2013 roku w sprawie III RC 217/13 w kwocie po 450 zł miesięcznie;

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  Nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 90 zł tytułem opłaty sądowej od której strona powodowa była zwolniona;

IV.  Koszty postępowania poniesione przez strony wzajemnie znosi;

V.  Wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 186/15

UZASADNIENIE

A. K. (1), działając jako przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda A. S. (1), wniosła o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego M. S. (1) na rzecz małoletniego wyrokiem Sądu Rejonowego w Prudniku z dnia 9 października 2013 r. sygn. akt III RC 217/13 z kwoty 450 zł do kwoty 1.000 zł. Wniosła również o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko podniosła, iż od poprzedniego wyroku w sprawie alimentów upłynęły dwa lata. Jej sytuacja materialna znacznie się pogorszyła. Straciła pracę i nie mogąc znaleźć nowego zatrudnienia przystąpiła do stażu oferowanego przez Urząd Pracy. Wskazała również, iż sytuacja pozwanego znacznie się polepszyła. W 2013 r. był osobą bezrobotną, a w chwili obecnej pracuje jako żołnierz zawodowy w jednostce w G.. Ponadto podniosła, iż małoletni uczęszcza do przedszkola i jego potrzeby się zwiększyły. Przedstawicielka ustawowa zakupiła wyprawkę, opłaca składki przedszkolne, opłaty za teatrzyki. Ponadto zwiększyły się opłaty za przedszkole w związku z podjęciem przez matkę pracy na 8 godzin dziennie.

W odpowiedzi na pozew M. S. (1) wniósł o oddalenie powództwa w części tj. ponad kwotę 550 zł. Wskazał, iż od ostatniego ustalenia zakresu obowiązku alimentacyjnego nie nastąpiła tak istotna zmiana stosunków, która uzasadniałaby podwyższenia alimentów i to dwukrotnie. Uważa, iż potrzeby małoletniego nie wzrosły lecz zmalały: nie potrzebuje już specjalnej żywności, jako 5 latek może spożywać to samo co dorośli.

Podniósł również, że pomimo tego, iż podjął zatrudnienie, koszty jego utrzymania również wzrosły. Wynajął pokój w G., sam się żywi, co tydzień przyjeżdża do P., by mieć kontakt z synem. Ponadto, by podjąć pracę musiał przejść zabieg przegrody nosowej, na co zapożyczył się u ciotki. Spłaca kredyt na zakup samochodu.

Ponadto realizuje obowiązek alimentacyjny poprzez regularne kontakty z nim. Często jak nie pracował, odbierał syna z przedszkola, w weekendy syn również przebywa u niego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Prudnik z dnia 9 października 2013 r. sygn. akt III RC 217/13 pozwany M. S. (1) zobowiązany został do płacenia na rzecz małoletniego powoda A. S. (1) alimentów w kwocie po 450 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki dziecka A. K. (1), do dnia 15-go każdego następującego po sobie miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

W tym czasie małoletni powód miał 3 lata. Uczęszał do żłobka, którego koszt wynosił 200 zł miesięcznie. Dodatkowo matka zobowiązana była przynosić do żłobka Pampersy w kwocie 50 zł oraz opłacać składki.

Matka powoda pracowała na pół etatu jako sprzedawca. Zarabiała ok. 600 zł netto miesięcznie oraz pobierała zasiłek rodzinny w wysokości 77 zł. Mieszkali z rodzicami matki powoda. Natomiast pozwany nie pracował, został wykreślony z listy bezrobotnych w PUP w P., gdyż wyjechał na prace dorywcze do Holandii. Mieszkał z rodzicami, nie ponosił kosztów utrzymania mieszkania. Z synem nie miał stałego kontaktu, czasem odbierał go ze żłobka.

(dowód: akta sprawy III RC 217/13 – załącznik do akt)

Obecnie małoletni A. ma 5 lat, chodzi do przedszkola. Miesięczny koszt pobytu to kwota 200 zł, plus wyprawka przedszkolna – 100 zł, zdjęcia, teatrzyki, wycieczki, składka miesięczna 20 zł. Ponadto matka z małoletnim chodzi prywatnie do dentysty. Miał zabieg wycięcia trzeciego migdała – jeździli wielokrotnie do Nysy koszt ok. 300 zł plus 100 zł zakup leków. W kwietniu zaplanowana jest operacja przesunięcia cewki moczowej. Operacja częściowo finansowana przez NFZ, jednakże dochodzą koszty dojazdu oraz pobyt matki w szpitalu z małoletnim – 50 zł dziennie za łóżko. Matka określiła wysokość kosztów utrzymania małoletniego na kwotę 800 zł tj. na wyżywienie małoletniego, środki higieniczne, odzież, wyżywienie, przedszkole, czas wolny, rekreacja. Jest dzieckiem zdrowym, choruje na typowego choroby: katar, przeziębienie.

.

(dowód: odpisy aktu urodzenia mał. A. S.– k. 4-5,

paragony dot. kosztów utrzymania – k. 10;

informacji oddziału chirurgii dziecięcej – k. 37;

potwierdzenia opłat za przedszkole – k. 46-47;

przesłuchanie A. K. – k. 55, min. 25:55-53:39)

Aktualnie A. K. (1) jest osobą bezrobotną, odbywa półroczny staż z Urzędu Pracy w Prudniku za wynagrodzeniem 800 zł netto oraz otrzymuje zasiłek rodzinny – 77 zł. Po stażu dostanie umowę z pracodawcą – umowę zlecenie na 100 godzin miesięcznie.

Mieszka z synem oraz partnerem w wynajmowanym mieszkaniu. Partner przebywa od trzech miesięcy w Hiszpanii. Matka, kiedy partner nie przebywa w Polsce opłaca mieszkanie sama, nie posiadają wspólnych finansów. Kiedy partner mieszka w Polsce koszty utrzymania mieszkania dzielone są na trzy – partner przekazuje jej kwotę 400 zł.

W miesiącu przeznacza na wydatki mieszkaniowe kwotę 860 zł tj: 690 zł za wynajem mieszkania oraz jego ubezpieczenie, media, prąd – 119 zł, woda wliczona w czynsz i ogrzewanie. 350 zł odstępnego za wynajem.

Wyżywienie obydwojga to koszt 600 zł.

(dowód: przesłuchanie A. K. – k. 55, min. 25:55-53:39,

zaświadczenia z PUP dot. wynagrodzenia – k. 8-9;

umowa najmu z wysokością opłat – k. 38 – 41)

Pozwany obecnie pracuje i mieszka w G.. Od 1 lipca podjął pracę jako żołnierz zawodowy w jednostce wojskowej w G. z wynagrodzeniem 2.200 zł miesięcznie. Na jego stałe wydatki składają się koszty wynajęcia pokoju w G. – 600 zł, alimenty – 450 zł, płaci 50 zł miesięcznie za telefon. Na przejazdy z P. do G. wydaje ok. 160 zł miesięcznie, na wyżywienie przeznacza w granicach 600 zł, odzież, środki czystości 150 – 200 zł.

Spłaca dług zaciągnięty u ciotki w wysokość 6.000 zł na zabieg przegrody nosowej – spłaca 450 – 500 zł miesięcznie. Przeprowadzenie tego zabiegu było warunkiem niezbędnym do otrzymania zatrudnienia – zabieg refundowany przez NFZ, jednakże czas oczekiwania to 3 – 4 lata. Od października rozpoczął szkołę – studia licencjackie – płaci czesne 320 zł miesięcznie.

Poza płaceniem alimentów nie partycypuje w kosztach utrzymania syna. Kupował mu wcześniej ubranka oraz zabawki, ale syn nie chce zabierać zabawek do domu, a w ubrankach nigdy go nie widział. Wszystko co teraz syn od niego dostaje zostawia u dziadków ojczystych. Nie kontaktuje się z przedstawicielką ustawową małoletniego odnośnie jego potrzeb. Kontaktuje się ze swoją matką, która mieszka w P. i o wszystkim jest informowany.

Przed podjęciem zatrudnienia zajmował się dzieckiem ok. 15 dni w miesiącu. Zajmował się synem wspólnie ze swoją matką i ojcem, odbierał z przedszkola i syn zostawał u nich na całe popołudnie, gdyż jego matka kończyła pracę o 17:00. Obecnie w miarę możliwości przyjeżdża do P., by spotkać się z synem. Ostatnie 3 miesiące był 2 razy na weekendy. W listopadzie miał urlop, więc był dłużej. Jak syn jest u niego to zajmuje się dzieckiem, chodzą na plac zabaw, grają w piłkę, oglądają telewizję.

( dowód: zaświadczenie o dochodach pozwanego – k. 19;

dowody wpłat – k. 20;

umowa o wykonanie świadczeń zdrowotnych – k. 21-23

karty informacyjne leczenia szpitalnego – k. 24-25;

kserokopii faktur – k. 26-30;

oświadczenia B. P. – k. 31;

dowody wpłat pozwanego – k. 53-53;

przesłuchanie L. S. – k. 55, min. 08:08-25:33;

przesłuchanie M. S. – k. 55, min. 53:39-01:04:00)

Pozwany kiedy ma wolne weekendy stara się spotykać się z dzieckiem, średnio są to dwa weekendy w ciągu miesiąca. W październiku miał kilka dni urlopu i małoletni przebywał od 14 do 18 października razem z nim. Ponadto rodzicie pozwanego pomagają przedstawicielce ustawowej: spotykają się, odbierają A. z przedszkola.

Przedstawicielka ustawowa sama zadecydowała, by syn nie nocował u dziadków. Bała się że przez częste kontakty mogą być obniżone alimenty. Rozmawiała z matką na początku listopada i dowiedziała się, że kiedy A. wraca do domu od ojca, to matka nie może sobie dać z nim rady.

Relacje między ojcem a powodem są bardzo pozytywne. Małoletni bardzo lubi, kiedy ojciec przychodzi do niego do przedszkola. Alimenty są regularnie płacone.

( dowód: wykaz dni pobytu ojca z synem – k. 33-35;

przesłuchanie L. S. – k. 55, min. 08:08-25:33)

Ustaleń stanu faktycznego co do usprawiedliwionych potrzeb i sytuacji osobistej powoda a także co do możliwości zarobkowych pozwanego Sąd dokonał przede wszystkim na podstawie dowodu z przesłuchania stron, świadka, z przedłożonych przez strony dokumentów, dokumentacji zebranej w aktach sprawy o alimenty z 2013 r., a także na podstawie wniosków wynikających z doświadczenia życiowego. Sąd nie znalazł powodów, dla których miałby podważyć wiarygodność tych dowodów.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Przepis art. 96 kro nakłada na rodziców obowiązek troski o fizyczny
i duchowy rozwój dziecka. Zaś wedle art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Stosownie do dyspozycji art. 135 § 1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Przez ustawowe określenie "możliwości zarobkowe i majątkowe" rozumieć z kolei należy nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i te dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych [ Z. Krzemiński, Alimenty i ojcostwo. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III].

Wysuwane przez przedstawicielkę ustawową małoletniego powoda żądanie zmiany wysokości należnych alimentów swoją podstawę znajduje
w treści art. 138 kro, zgodnie z którym, w razie zmiany stosunków, można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Warunkiem stosowania regulacji prawnej przewidzianej w art. 138 kro jest zaistnienie zmiany stosunków, czyli zmiany polegającej na istotnym zwiększeniu się albo zmniejszeniu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Celem rozważenia, czy przedmiotowa przesłanka miała miejsce w niniejszej sprawie, Sąd na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, przeanalizował sytuacje: materialną i osobistą małoletniego powoda, jak również ich ustawowej przedstawicielki oraz pozwanego, a także procesy zmian w nich zachodzących od momentu wydania wyroku przez Sąd Rejonowy w Prudniku z dnia 9 października 2013 r. do chwili obecnej.

Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy należało uznać, że sytuacja powoda od daty poprzedniego orzeczenia w sprawie alimentów na jego rzecz w 2013 r., do dnia orzekania w niniejszym postępowaniu, uległa zmianie.

W 2013 r. małoletni A. miał 3 lata, uczęszczał do żłobka, był zdrowym dzieckiem. Od ostatniego orzeczenia alimentacyjnego minęły 2 lata. Małoletni powód osiągnął kolejny etap edukacji – obecnie A. uczęszcza do przedszkola. Potrzebna była wyprawka do przedszkola, opłacanie składek, opłacanie teatrzyków. Podkreślić należy, że od poprzedniego orzekania w sprawie alimentów upłynęły 2 lata, zatem już tylko z powodu upływu czasu oczywistym jest wzrost kosztów utrzymania powoda, podyktowany chociażby rosnącą inflacją.

Analizując zaś status życiowy inicjującej w imieniu małoletniego powoda niniejsze postępowanie, uznać należy, iż jej sytuacja życiowa również uległa zmianie porównując z 2013 r. W tamtym czasie A. K. (1) pracowała na pół etatu jako sprzedawca, otrzymywała wynagrodzenie w kwocie 600 zł. Mieszkała z synem i rodzicami w ich mieszkaniu. Obecnie A. K. (1) odbywa staż z biura pracy z wynagrodzeniem 800 zł miesięcznie, ma możliwość zawarcia umowy zlecenia z pracodawcą. Pobiera zasiłek rodzinny w kwocie 77 zł. Mieszka z partnerem i synem w wynajętym mieszkaniu. Partner jest żołnierzem zawodowym przebywającym obecnie w Hiszpanii.

Ustosunkowując się natomiast do sytuacji pozwanego wskazać należy, iż jego sytuacja materialna znacznie się poprawiła. Pozwany w porównaniu do 2013 r. podjął zatrudnienie w jednostce wojskowej w G. jako żołnierz zawodowy. Otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2.200 zł. W związku z podjęciem pracy musiał jednak wynająć pokój w G., dochodzą koszty dojazdu do P..

Dokonując oceny sytuacji majątkowej pozwanego Sąd nie brał jednak pod uwagę ciążących na powodzie zobowiązań z tytułu zaciągniętych kredytów. Jak wskazał SN w orzeczeniu z dnia 14 czerwca 1963 r. [ III CR 70/63, OSN 64/6/116], „okoliczność, że ojciec dziecka jest dłużnikiem innej osoby, nie pozbawia dzieci prawa dochodzenia alimentów od ojca. Mają one interes prawny w uzyskaniu wyroku zasądzającego alimenty, aby móc egzekwować swoją należność i partycypować w podziale funduszów uzyskanych w drodze egzekucji w zbiegu z innymi wierzycielami”.

Podkreślenia jednakże wymaga, iż ojciec małoletniego w dużym stopniu pomaga przedstawicielce ustawowej powoda w osobistych staraniach o wychowanie i opiekę nad nim, interesuje się nim, spędzą z nim weekendy oraz czas wolny – urlop. Przed podjęciem pracy małoletni przebywał u pozwanego w co drugi dzień, był odbierany ze żłobka i spędzał u ojca 4 godz. do czasu powrotu matki z pracy. Pomimo tego, to jednak w większym zakresie ciężar sprawowania pieczy nad dzieckiem oraz troski o jego rozwój i stan zdrowia spoczywa na A. K. (1). Podkreślić należy, że zgodnie z art. 135 § 2 kro, wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Skoro zatem to na A. K. (1) spoczywa w większym zakresie ciężar bieżącej pieczy nad dzieckiem, uzasadnione jest przerzucenie w przeważającej części ciężaru finansowego utrzymania A. S. (1) na pozwanego.

Mając więc na uwadze zdarzenia i ustalenia opisane wyżej, jak również zważając na fakt, iż potrzeby małoletniego powoda wzrosły, Sąd uznał roszczenie powoda i podniósł wysokość alimentów do kwoty po 600 zł miesięcznie. Kwota ta zdaniem Sądu z jednej strony zaspokoi podstawowe potrzeby małoletniego powoda, a z drugiej mieści się w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego.

Na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc Sąd zasądził od pozwanego na rzecz małoletniego powoda ustawowe odsetki na wypadek zwłoki w płatności którejkolwiek z rat świadczenia.

Orzekając o kosztach postępowania Sąd oparł się na dyspozycji art. 100 kpc.

Nadanie wyrokowi w pkt V rygoru natychmiastowej wykonalności znajduje uzasadnienie w treści art. 333 § 1 kpc.

Mając powyższe na uwadze i powołane wyżej przepisy orzeczono jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Krystyna Kowalska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Prudniku
Osoba, która wytworzyła informację:  Loreta Juchniewicz
Data wytworzenia informacji: